Θεωρώ ότι έφτασε η ώρα στην Ελλάδα να συμφωνηθεί ένα «κείμενο αρχών δεοντολογίας» για τους διοργανωτές αγώνων ορεινού τρεξίματος. Προσωπικά, δεν θα ήθελα να φτάσουμε σε πλαίσιο κοινών κανονισμών, αφού αναφερόμαστε σε ένα αποκαλούμενο ‘ανεπίσημο’ άθλημα, που από τη φύση του δεν μπορεί να περιοριστεί σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ο κάθε διοργανωτής θα πρέπει να διατηρήσει την ελευθερία πρωτοβουλιών σε θέματα τεχνικής προσέγγισης και κανονισμών, ώστε και οι αγώνες να διατηρήσουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα, αυτόν που κάνει τον κάθε αγώνα μοναδικό και το άθλημα ιδιαίτερα αγαπητό στο αυξανόμενο ελληνικό κοινό .
Όσα παρουσιάζονται πιο κάτω αποτελούν μια προσωπική πρόταση του υπογράφοντος, με βάση την όποια εμπειρία έχει αποκομιστεί μέχρι σήμερα, στο διάστημα των 6-7 χρόνων που προηγήθηκαν από την διοργάνωση αγώνων. Η προσυπογραφή του Κειμένου Αρχών από τους διοργανωτές αγώνων, δεν σημαίνει την ισχυρή δέσμευση από την πλευρά τους για τήρηση των αρχών αυτών, δίνει όμως το έναυσμα για μια καλύτερη προσέγγιση των αγώνων βουνού, ώστε να αποκτήσουν την έξωθεν καλή μαρτυρία, ως συγκροτημένα αθλητικά γεγονότα, που βρίσκονται σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον και εξυπηρετούν στόχους προαγωγής αθλητικών και οικολογικών αρχών.
Πιο κάτω περιγράφονται οι 10 αρχές δεοντολογίας των αγώνων ορεινού τρεξίματος:
1. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: Συνεργασία μεταξύ των διοργανωτών αγώνων, με καλόπιστο διάλογο και ανταλλαγή απόψεων, τεχνογνωσίας και εμπειριών. Αποφυγή εχθρικών ενεργειών εναντίον άλλων διοργανώσεων.
2. ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ: Προσπάθεια χάραξης ή τροποποίησης διαδρομών αγώνων, με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση παλιών μονοπατιών, με στόχο κυρίως την ανάδειξή τους ως στοιχείου λαϊκής αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Ακριβής καταγραφή των διαδρομών των αγώνων, με ευθύνη των διοργανωτών.
3. ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ: Αποδοχή ενός μίνιμουμ χαρακτηριστικών των διαδρομών, ώστε δικαίως να φέρουν τον τίτλο του «αγώνα βουνού» και να μην γίνεται κατάχρηση του όρου. Διαπίστευση προσώπων που θα έχουν τη δυνατότητα να πιστοποιούν τα στοιχεία μιας διαδρομής, με ανεξάρτητη μέτρηση και σύγκριση αυτών των δεδομένων με τα αντίστοιχα των διοργανωτών.
4. ΕΥΘΥΝΗ: Πράσινη πολιτική, με μια οικολογική προσέγγιση των διοργανώσεων. Ελαχιστοποίηση της κατανάλωσης ενέργειας από χρήση μηχανοκίνητων μέσων και μηχανημάτων, μείωση της χρήσης πλαστικού (συσκευασιών προς τους αθλητές, πρόσκαιρης σηματοδότησης κλπ), καθαρισμός διαδρομών από απορρίμματα γενικώς, αποφυγή όχλησης της πανίδας από ηχορύπανση και συνωστισμό θεατών.
5. ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ: Δημιουργία ιστοσελίδων, με παρουσίαση λεπτομερούς πληροφόρησης των αθλητών, για τεχνικά θέματα του αγώνα, όπως και τακτικής ενημέρωσής τους για τις εξελίξεις των διοργανώσεων.
6. ΔΕΔΟΜΕΝΑ: Καταγραφή των επιδόσεων των αθλητών με τη μεγαλύτερη δυνατή αξιοπιστία και άμεση παρουσίασή τους στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης. Καταγραφή ενδιάμεσων επιδόσεων για αγώνες μεσαίας ή μεγάλης διάρκειας.
7. ΚΡΙΤΗΡΙΑ: Καθιέρωση κριτηρίων συμμετοχής σε αγώνες μεγάλης διάρκειας , για λόγους ασφάλειας και προστασίας των ίδιων των αθλητών αλλά και καλής φήμης του αθλήματος.
8. ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: Ποινικοποίηση της αντιαθλητικής συμπεριφοράς (πρόκληση ρύπανσης, χρήση φραστικής ή φυσικής βίας κατά διοργανωτών ή άλλων αθλητών, εξαπάτηση διοργάνωσης, χρήση αναβολικών).
9. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ: Οικονομική διαφάνεια των διοργανώσεων, με δημοσιοποίηση των οικονομικών τους στοιχείων.
10. ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ: Ενθάρρυνση και επιβράβευση της εθελοντικής εργασίας των αθλητών, κυρίως σε θέματα συντήρησης μονοπατιών, με σκοπό την κατανόηση των οργανωτικών δυσκολιών μιας διοργάνωσης και την εναλλακτική προσέγγιση του αθλήματος.
1. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: Συνεργασία μεταξύ των διοργανωτών αγώνων, με καλόπιστο διάλογο και ανταλλαγή απόψεων, τεχνογνωσίας και εμπειριών. Αποφυγή εχθρικών ενεργειών εναντίον άλλων διοργανώσεων.
2. ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ: Προσπάθεια χάραξης ή τροποποίησης διαδρομών αγώνων, με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση παλιών μονοπατιών, με στόχο κυρίως την ανάδειξή τους ως στοιχείου λαϊκής αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Ακριβής καταγραφή των διαδρομών των αγώνων, με ευθύνη των διοργανωτών.
3. ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ: Αποδοχή ενός μίνιμουμ χαρακτηριστικών των διαδρομών, ώστε δικαίως να φέρουν τον τίτλο του «αγώνα βουνού» και να μην γίνεται κατάχρηση του όρου. Διαπίστευση προσώπων που θα έχουν τη δυνατότητα να πιστοποιούν τα στοιχεία μιας διαδρομής, με ανεξάρτητη μέτρηση και σύγκριση αυτών των δεδομένων με τα αντίστοιχα των διοργανωτών.
4. ΕΥΘΥΝΗ: Πράσινη πολιτική, με μια οικολογική προσέγγιση των διοργανώσεων. Ελαχιστοποίηση της κατανάλωσης ενέργειας από χρήση μηχανοκίνητων μέσων και μηχανημάτων, μείωση της χρήσης πλαστικού (συσκευασιών προς τους αθλητές, πρόσκαιρης σηματοδότησης κλπ), καθαρισμός διαδρομών από απορρίμματα γενικώς, αποφυγή όχλησης της πανίδας από ηχορύπανση και συνωστισμό θεατών.
5. ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ: Δημιουργία ιστοσελίδων, με παρουσίαση λεπτομερούς πληροφόρησης των αθλητών, για τεχνικά θέματα του αγώνα, όπως και τακτικής ενημέρωσής τους για τις εξελίξεις των διοργανώσεων.
6. ΔΕΔΟΜΕΝΑ: Καταγραφή των επιδόσεων των αθλητών με τη μεγαλύτερη δυνατή αξιοπιστία και άμεση παρουσίασή τους στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης. Καταγραφή ενδιάμεσων επιδόσεων για αγώνες μεσαίας ή μεγάλης διάρκειας.
7. ΚΡΙΤΗΡΙΑ: Καθιέρωση κριτηρίων συμμετοχής σε αγώνες μεγάλης διάρκειας , για λόγους ασφάλειας και προστασίας των ίδιων των αθλητών αλλά και καλής φήμης του αθλήματος.
8. ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: Ποινικοποίηση της αντιαθλητικής συμπεριφοράς (πρόκληση ρύπανσης, χρήση φραστικής ή φυσικής βίας κατά διοργανωτών ή άλλων αθλητών, εξαπάτηση διοργάνωσης, χρήση αναβολικών).
9. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ: Οικονομική διαφάνεια των διοργανώσεων, με δημοσιοποίηση των οικονομικών τους στοιχείων.
10. ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ: Ενθάρρυνση και επιβράβευση της εθελοντικής εργασίας των αθλητών, κυρίως σε θέματα συντήρησης μονοπατιών, με σκοπό την κατανόηση των οργανωτικών δυσκολιών μιας διοργάνωσης και την εναλλακτική προσέγγιση του αθλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου