Πριν όμως προχωρήσω στο θέμα, θα ήθελα να παραθέσω το κείμενο του κ. Παλάντζα, όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε στο RN. (Παρένθεση: Κύριε Σκουλαρίκη τώρα που το θυμάμαι, στο Α-Ζ δεν παραποιούμε τα λινκς του «ανταγωνισμού». Πότε θα εξηγήσετε το κοινό σας για ποιο λόγο το κάνετε εσείς? Αυτό λέγεται δημοσιογραφική δεοντολογία? Πού το ανακαλύψατε αυτό το σταλινικό πρότυπο?)
Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο του κ. Παλάντζα
Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο του κ. Παλάντζα
Απλά μαθηματικά.
Επανέρχομαι στο θέμα της αλλαγής μορφολογίας εδάφους σε 2,5 χιλιόμετρα της διαδρομής του ΟΜ, (που μάλιστα 17 μέρες πριν τον αγώνα, ακόμη να ανακοινωθεί επίσημα), επειδή δεν έγινε κατανοητό το γιατί θα πρέπει να αυξηθεί το όριο τερματισμού στο 10:20. Τη πρώτη φορά δεν το ανέλυσα ιδιαίτερα, πιστεύοντας πως επειδή οι διοργανωτές είναι εξοικιωμένοι στους περίπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς, θα υπολόγιζαν εύκολα πως το όριο οφείλει μετά τις αλλαγές να ανεβεί στο 10:20. Εξηγώ λοιπόν που βρήκα το 10:20, ζητώντας συγνώμη για την παράθεση τόσων αριθμών.
Δυόμισυ χιλιόμετρα ασφάλτου, αντικαθίστανται από δυόμισυ χιλιόμετρα μονοπατιού. Εννοείται πως η απόσταση παραμένει η ίδια, κανένας δεν έγραψε ότι αυξήθηκε, όμως η δυσκολία του αγώνα διαφοροποιείται, μια κι όπως όλοι μας ξέρουμε, μια απόσταση βγαίνει γρηγορότερα σε άσφαλτο, πιο αργά σε χωματόδρομο, και πολύ πιο αργά σε μονοπάτι. Μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας μας, συγκρίνοντας τους χρόνους που έχει σε αποστάσεις ασφάλτου, με αντίστοιχες, ίδιας βέβαια υψομετρικής και απόστασης, μονοπατιού (πχ εγώ στον Όλυμπο πήγαινα με 10 ως 15 λεπτά το χιλιόμετρο σε μερικά σημεία που αν ήταν άσφαλτος θα πήγαινα με 5 ως 7. Και για να αφήσω τα αν, απ’τον σταθμό του Ενιπέα μέχρι την άσφαλτο πήγαινα με 10+ λεπτά το χιλιόμετρο και μόλις βγήκα στην άσφαλτο, χωρίς αλλαγή, με 5’).
Δεχόμενοι λοιπόν το αυτονόητο ότι στο μονοπάτι πας πιο αργά απ’ότι στην άσφαλτο (απορώ πως έμπειροι φίλοι, όχι εδώ, το αμφισβήτησαν αυτό), έχουμε και λέμε. Ο αγώνας είναι 44,4 χιλιόμετρα, εκ των οποίων μέχρι σήμερα χοντρικά τα 7 γίνονται σε άσφαλτο και τα 37,4 σε μονοπάτι. Αν οι αριθμοί δεν είναι εντελώς σωστοί κι είναι πχ 6 συν 38,4, οφείλεται στο ότι δεν βρήκα τον ακριβή αριθμό ασφάλτου, η ουσία δεν αλλάζει. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι κάθε χιλιόμετρο σε μονοπάτι βγαίνει σε διπλάσιο χρόνο απ'ότι σε άσφαλτο (βέβαια αυτό διαφέρει από αθλητή σε αθλητή, άλλοι είναι καλύτεροι και πάνε γρηγορότερα κι άλλοι όχι, ας πάρουμε λοιπόν τον μέσο όρο ότι βγαίνει σε διπλάσιο χρόνο, αλλιώς ας οριστεί κάποιος άλλος συντελεστής, πχ 1,8 ή 2,2). Ο καθένας για να τερματίσει έγκυρα πρέπει να βγάλει τον αγώνα σε 600 λεπτά, δηλαδή 7 χιλιόμετρα ασφάλτου (7 Χ 1 = 7 μονάδες) και 37,4 μονοπατιού (37,4 Χ συντελεστής 2 = 74,8 συν 7 από πριν, ίσον 81,8). 600 διά 81,8 ίσον 7'20'', που σημαίνει ότι κάθε χιλιόμετρο ασφάλτου πρέπει να βγαίνει σε μέσο όρο 7'20 και κάθε χιλιόμετρο σε μονοπάτι σε 14'40 ώστε να τερματίσει κάποιος σε 10 ώρες. Τώρα που 2,5 χιλιόμετρα αλλάζουν, έχουμε προσθήκη 2,5 Χ 7'20= 18'20 επιπλέον. Άρα το όριο πρέπει να πάει στο 10:20, τόσο απλό.
Διαβάζω μάλιστα ότι "τι έγινε αν κάποιος κάνει 2 λεπτά παραπάνω στον χρόνο του". Θυμίζω ότι πέρυσι μερικοί που τερμάτισαν μεταξύ 10:00:01 και 10:03 καταγράφηκαν στα αποτελέσματα, και κατόπιν ακυρώθηκαν. Σωστότατο. Άλλος αθλητής που έφτασε έγκαιρα σε τσεκ-πόιντ, ακυρώθηκε γιατί όταν έφυγε είχε παρέλθει ο χρόνος αποκλεισμού. Όταν λοιπόν οι διοργανωτές είναι τόσο αυστηροί με τα δευτερόλεπτα, άλλο τόσο πρέπει να είμαστε κι εμείς και να μη λέμε τι έγινε για δύο (που βέβαια δεν είναι μόνο δύο) λεπτά.
Επειδή διαβάζω για μονίμους αντιλογούντες που κάνουν ανούσιους διαλόγους, έχω να πω πως ο καθένας που παρατηρεί στοιχειωδώς αυτά που γράφω για οποιονδήποτε αγώνα, διαπιστώνει πως έχω πάντα μια φιλική διάθεση, δεν υπερτονίζω ακόμη και τα τυχόν στραβά που γίνονται σε έναν αγώνα. Αλλά όχι και να φτάσουμε στο σημείο να μην εκφράζουμε τις αντιρρήσεις μας. Είχα μία πρώτης τάξεως ευκαιρία τον Δεκέμβριο αν ήθελα για «γκρίνια», την οποία κατηγορούμαι ότι στοχεύω, αλλά εννοείται πως δεν την «αξιοποίησα» και δεν είπα τίποτα, δεχόμενος ότι όλοι οι διοργανωτές έχουν τις άτυχες στιγμές τους. Για να αποδείξω λοιπόν ότι δεν είμαι ελέφαντας, και δεν κυνηγάω τη γκρίνια, αναφέρομαι και για πρώτη φορά το γράφω, στο εικοσάλεπτο χάσιμό μου στο τελευταίο χιλιόμετρο του Μικρού Ενιπέα, και τερματισμό στον αγώνα με 4 ακόμη άτομα που κανένας μας δεν έβρισκε σημάδια, από την άσφαλτο και αντίθετα στη φορά τερματισμού, αφού κατέστη αδύνατο να βρούμε σημάδια και κάναμε από ασφάλτου τον γύρο του Λιτοχώρου. Αν ήθελα λοιπόν γκρίνια θα είχα γράψει τότε πολλές ιστορίες.
Αυτά λοιπόν. Το ξέρω ότι η όλη ιστορία και τόσα κείμενα κουράζουν. Ας καταλάβουμε όλοι ότι δεν συνωμότησε όλο το σύμπαν εναντίον μας κι ας απαντούμε επί της ουσίας σε τυχόν παράπονα-υποδείξεις που γίνονται. Δεν το λέω για κάποιον συγκεκριμένα.
Πάντως όποια απόφαση κι αν παρθεί, θα είμαι πάντα κοντά στον αγώνα, είτε από μέσα είτε απ’έξω, έστω κι αν θεωρώ εντελώς λάθος τις υπό σκέψιν αλλαγές. Το ξέρω ότι οι αλλαγές γίνονται με καλή πρόθεση, αλλά καλό είναι να λαμβάνονται υπόψη οι παρατηρήσεις. Είναι καθόλα αποδεκτό ένας αγώνας βουνού να έχει ελάχιστη, ή αν είναι δυνατόν, καθόλου άσφαλτο, άλλο τόσο όμως θα πρέπει να τηρούνται αυτά που ίσχυαν την ημερομηνία εγγραφής μας. Έστω και ένας αν διαφωνεί, οι αλλαγές δεν πρέπει να γίνουν φέτος.
17 μέρες έμειναν, εύχομαι όλοι να νοιώσουν στον αγώνα την ευχαρίστηση που νοιώσαμε και πέρυσι.
Φιλικά,
Κ. Παλάντζας.
Μία ημέρα μετά (11.06.2009), απάντησα σε ερωτήματα μέλους του Α-Ζ σχετικά με την αντίστοιχη τροποποίηση του UTMB, όπου έγραψα τα εξής, απαντώντας έμμεσα στην τοποθέτηση του κ. Παλάντζα:
...1. Το UTMB δεν γνωρίζω να προανήγγειλε από την προηγούμενη χρονιά αυτή την τόσο σοβαρή αλλαγή. Η αναγγελία έγινε μεν κάποιους μήνες πριν τον αγώνα, χωρίς όμως να έχει προϊδεαστεί το ευρύ κοινό για μια τόσο σοβαρή τροποποίηση από την προηγούμενη χρονιά, τροποποίηση η οποία προσέθετε 5% επιπλέον διαδρομή και 8% ανάβαση! Κανένας διοργανωτής δεν θα ανακοίνωνε τέτοιες αλλαγές 20 μέρες πριν τον αγώνα, ούτε καν …εμείς που δεχόμαστε τα πυρά! Οι αντίστοιχοι αριθμοί στον ΟΜ είναι 0,04% για το μήκος και 0,9% για την ανάβαση! Τόσο μεγάλη ή τόσο μικρή είναι η τροποποίηση. Ωστόσο η αναφορά στο UTMB έγινε περισσότερο για να φανεί η διαφορά ανάμεσα σε ένα κοινό (διεθνές και όχι γαλλικό) το οποίο είναι έτοιμο να δεχτεί την όποια αλλαγή χάριν της ικανοποίησης της βαθύτερης επιθυμίας του για πραγματικά αθλητικά εγχειρήματα, σε αντιδιαστολή με μια ΜIΚΡΗ μερίδα μίζερων αθλητών που ταλαντεύονται μεταξύ ασφάλτου και μονοπατιών και αντιλαμβάνονται ως κεκτημένα δικαιώματα κλάδου εργαζομένων τους κανονισμούς, τις διαδρομές, τα έπαθλα και τα οποιαδήποτε άλλα χαρακτηριστικά των αγώνων που μάλιστα κάποιες φορές ούτε καν έχουν σκοπό να συμμετάσχουν, θεωρώντας αυτονόητη τη διαπραγμάτευση των όποιων αλλαγών, μεταξύ διοργανωτών και συμμετεχόντων. Αναφέρομαι στην ισχνή μειοψηφία ανθρώπων που έχουν αναγάγει τα Fora σε όργανα ασκησης νομοθετικού και ελεγκτικού έργου. Με λίγα λόγια έχουμε κάνει στην Ελλάδα την τρίχα τριχιά, απλά γιατί έχει καλλιεργηθεί μια νοσηρή παιδεία στην κοινωνία μας: όλοι έχουμε άποψη, όλοι ξέρουμε, οι άλλοι δεν ξέρουν, όλοι μας κρύβουν την αλήθεια, όλοι συνωμοτούν εναντίον μας! Πες μου ότι δεν το βλέπεις γύρω σου καθημερινά αυτή την πραγματικότητα και θα ζητήσω ταπεινά συγνώμη από τους Έλληνες συνολικά. Αν αγωνιζόμαστε τελικά φίλε NSTS για να συλλέγουμε μέταλλα χωρίς καμία απολύτως αξία σε έναν τοίχο του καθιστικού μας, τότε υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να το πετύχουμε. Η μεμψιμοιρία των λίγων δευτερολέπτων και των άπονων διοργανωτών που δεν μας επέτρεψαν να κερδίσουμε ένα μετάλλιο, δεν αξίζει για το ήθος και την ψυχή των εκατοντάδων ανθρώπων που γνώρισα αυτά τα χρόνια και που αγαπούν το τρέξιμο στα βουνά...
Διαβάζω μάλιστα ότι "τι έγινε αν κάποιος κάνει 2 λεπτά παραπάνω στον χρόνο του". Θυμίζω ότι πέρυσι μερικοί που τερμάτισαν μεταξύ 10:00:01 και 10:03 καταγράφηκαν στα αποτελέσματα, και κατόπιν ακυρώθηκαν. Σωστότατο. Άλλος αθλητής που έφτασε έγκαιρα σε τσεκ-πόιντ, ακυρώθηκε γιατί όταν έφυγε είχε παρέλθει ο χρόνος αποκλεισμού. Όταν λοιπόν οι διοργανωτές είναι τόσο αυστηροί με τα δευτερόλεπτα, άλλο τόσο πρέπει να είμαστε κι εμείς και να μη λέμε τι έγινε για δύο (που βέβαια δεν είναι μόνο δύο) λεπτά.
Επειδή διαβάζω για μονίμους αντιλογούντες που κάνουν ανούσιους διαλόγους, έχω να πω πως ο καθένας που παρατηρεί στοιχειωδώς αυτά που γράφω για οποιονδήποτε αγώνα, διαπιστώνει πως έχω πάντα μια φιλική διάθεση, δεν υπερτονίζω ακόμη και τα τυχόν στραβά που γίνονται σε έναν αγώνα. Αλλά όχι και να φτάσουμε στο σημείο να μην εκφράζουμε τις αντιρρήσεις μας. Είχα μία πρώτης τάξεως ευκαιρία τον Δεκέμβριο αν ήθελα για «γκρίνια», την οποία κατηγορούμαι ότι στοχεύω, αλλά εννοείται πως δεν την «αξιοποίησα» και δεν είπα τίποτα, δεχόμενος ότι όλοι οι διοργανωτές έχουν τις άτυχες στιγμές τους. Για να αποδείξω λοιπόν ότι δεν είμαι ελέφαντας, και δεν κυνηγάω τη γκρίνια, αναφέρομαι και για πρώτη φορά το γράφω, στο εικοσάλεπτο χάσιμό μου στο τελευταίο χιλιόμετρο του Μικρού Ενιπέα, και τερματισμό στον αγώνα με 4 ακόμη άτομα που κανένας μας δεν έβρισκε σημάδια, από την άσφαλτο και αντίθετα στη φορά τερματισμού, αφού κατέστη αδύνατο να βρούμε σημάδια και κάναμε από ασφάλτου τον γύρο του Λιτοχώρου. Αν ήθελα λοιπόν γκρίνια θα είχα γράψει τότε πολλές ιστορίες.
Αυτά λοιπόν. Το ξέρω ότι η όλη ιστορία και τόσα κείμενα κουράζουν. Ας καταλάβουμε όλοι ότι δεν συνωμότησε όλο το σύμπαν εναντίον μας κι ας απαντούμε επί της ουσίας σε τυχόν παράπονα-υποδείξεις που γίνονται. Δεν το λέω για κάποιον συγκεκριμένα.
Πάντως όποια απόφαση κι αν παρθεί, θα είμαι πάντα κοντά στον αγώνα, είτε από μέσα είτε απ’έξω, έστω κι αν θεωρώ εντελώς λάθος τις υπό σκέψιν αλλαγές. Το ξέρω ότι οι αλλαγές γίνονται με καλή πρόθεση, αλλά καλό είναι να λαμβάνονται υπόψη οι παρατηρήσεις. Είναι καθόλα αποδεκτό ένας αγώνας βουνού να έχει ελάχιστη, ή αν είναι δυνατόν, καθόλου άσφαλτο, άλλο τόσο όμως θα πρέπει να τηρούνται αυτά που ίσχυαν την ημερομηνία εγγραφής μας. Έστω και ένας αν διαφωνεί, οι αλλαγές δεν πρέπει να γίνουν φέτος.
17 μέρες έμειναν, εύχομαι όλοι να νοιώσουν στον αγώνα την ευχαρίστηση που νοιώσαμε και πέρυσι.
Φιλικά,
Κ. Παλάντζας.
Μία ημέρα μετά (11.06.2009), απάντησα σε ερωτήματα μέλους του Α-Ζ σχετικά με την αντίστοιχη τροποποίηση του UTMB, όπου έγραψα τα εξής, απαντώντας έμμεσα στην τοποθέτηση του κ. Παλάντζα:
...1. Το UTMB δεν γνωρίζω να προανήγγειλε από την προηγούμενη χρονιά αυτή την τόσο σοβαρή αλλαγή. Η αναγγελία έγινε μεν κάποιους μήνες πριν τον αγώνα, χωρίς όμως να έχει προϊδεαστεί το ευρύ κοινό για μια τόσο σοβαρή τροποποίηση από την προηγούμενη χρονιά, τροποποίηση η οποία προσέθετε 5% επιπλέον διαδρομή και 8% ανάβαση! Κανένας διοργανωτής δεν θα ανακοίνωνε τέτοιες αλλαγές 20 μέρες πριν τον αγώνα, ούτε καν …εμείς που δεχόμαστε τα πυρά! Οι αντίστοιχοι αριθμοί στον ΟΜ είναι 0,04% για το μήκος και 0,9% για την ανάβαση! Τόσο μεγάλη ή τόσο μικρή είναι η τροποποίηση. Ωστόσο η αναφορά στο UTMB έγινε περισσότερο για να φανεί η διαφορά ανάμεσα σε ένα κοινό (διεθνές και όχι γαλλικό) το οποίο είναι έτοιμο να δεχτεί την όποια αλλαγή χάριν της ικανοποίησης της βαθύτερης επιθυμίας του για πραγματικά αθλητικά εγχειρήματα, σε αντιδιαστολή με μια ΜIΚΡΗ μερίδα μίζερων αθλητών που ταλαντεύονται μεταξύ ασφάλτου και μονοπατιών και αντιλαμβάνονται ως κεκτημένα δικαιώματα κλάδου εργαζομένων τους κανονισμούς, τις διαδρομές, τα έπαθλα και τα οποιαδήποτε άλλα χαρακτηριστικά των αγώνων που μάλιστα κάποιες φορές ούτε καν έχουν σκοπό να συμμετάσχουν, θεωρώντας αυτονόητη τη διαπραγμάτευση των όποιων αλλαγών, μεταξύ διοργανωτών και συμμετεχόντων. Αναφέρομαι στην ισχνή μειοψηφία ανθρώπων που έχουν αναγάγει τα Fora σε όργανα ασκησης νομοθετικού και ελεγκτικού έργου. Με λίγα λόγια έχουμε κάνει στην Ελλάδα την τρίχα τριχιά, απλά γιατί έχει καλλιεργηθεί μια νοσηρή παιδεία στην κοινωνία μας: όλοι έχουμε άποψη, όλοι ξέρουμε, οι άλλοι δεν ξέρουν, όλοι μας κρύβουν την αλήθεια, όλοι συνωμοτούν εναντίον μας! Πες μου ότι δεν το βλέπεις γύρω σου καθημερινά αυτή την πραγματικότητα και θα ζητήσω ταπεινά συγνώμη από τους Έλληνες συνολικά. Αν αγωνιζόμαστε τελικά φίλε NSTS για να συλλέγουμε μέταλλα χωρίς καμία απολύτως αξία σε έναν τοίχο του καθιστικού μας, τότε υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να το πετύχουμε. Η μεμψιμοιρία των λίγων δευτερολέπτων και των άπονων διοργανωτών που δεν μας επέτρεψαν να κερδίσουμε ένα μετάλλιο, δεν αξίζει για το ήθος και την ψυχή των εκατοντάδων ανθρώπων που γνώρισα αυτά τα χρόνια και που αγαπούν το τρέξιμο στα βουνά...
Το πλήρες κείμενο βρίσκεται εδώ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΟΜ-2008 & ΟΜ-2009
Ανέτρεξα λοιπόν στα αποτελέσματα των αγώνων του ΟΜ στα έτη 2008 και 2009, προκειμένου να εντοπίσω το βαθμό επιδείνωσης των χρόνων των αθλητών, εξαιτίας της τροποποίησης της διαδρομής, με την αντικατάσταση 2,5 χιλιομέτρων ασφάλτου με μονοπάτι. Προκαταβολικά να δηλώσω ότι με βάση δική μου χρονομέτρηση εκείνων των ημερών (Ιούνιος 2009) συμπέρανα ότι στο σύνολο θα υπήρχε μια επιβάρυνση περίπου 2-3 λεπτών, πράγμα που ο κ. Παλάντζας αμφισβήτησε και με δικό του τρόπο –αναφέρεται πιο πάνω στο αναδημοσιευόμενο κείμενό του- υπολόγισε ότι η επιβάρυνση για έναν αργό αθλητή, του επιπέδου των 10 ωρών, θα είναι της τάξης των 15-20 λεπτών.
Ανέτρεξα λοιπόν στα αποτελέσματα των αγώνων του ΟΜ στα έτη 2008 και 2009, προκειμένου να εντοπίσω το βαθμό επιδείνωσης των χρόνων των αθλητών, εξαιτίας της τροποποίησης της διαδρομής, με την αντικατάσταση 2,5 χιλιομέτρων ασφάλτου με μονοπάτι. Προκαταβολικά να δηλώσω ότι με βάση δική μου χρονομέτρηση εκείνων των ημερών (Ιούνιος 2009) συμπέρανα ότι στο σύνολο θα υπήρχε μια επιβάρυνση περίπου 2-3 λεπτών, πράγμα που ο κ. Παλάντζας αμφισβήτησε και με δικό του τρόπο –αναφέρεται πιο πάνω στο αναδημοσιευόμενο κείμενό του- υπολόγισε ότι η επιβάρυνση για έναν αργό αθλητή, του επιπέδου των 10 ωρών, θα είναι της τάξης των 15-20 λεπτών.
Μελέτησα επιδόσεις αθλητών που συμμετείχαν απαραίτητα και τις δύο χρονιές (2008 & 2009). Το δείγμα περιλάμβανε 25 αθλητές στην κορυφή της κατάταξης (από τον νικητή του αγώνα μέχρι και αθλητές με επίδοση 6:20) και άλλους 14 αθλητές στη βάση του πίνακα (επιδόσεις 9:30 έως 10:00 ώρες). Έλεγξα το κέρδος ή την απώλεια της επιμέρους επίδοσης στο τμήμα Πόρτες-Λιτόχωρο, το επίμαχο τμήμα δηλαδή, όπως επίσης συνέκρινα τις συνολικές τους επιδόσεις του 2009 σε σχέση με του 2008.
Να λοιπόν τα αποτελέσματα:
Στους αθλητές της «κορυφής», η επιδείνωση της επιμέρους επίδοσης ήταν +1,4 λεπτά με μέση επίδοση Πόρτες-Τερματισμό τα 23,5 λεπτά, όταν το 2008 με την παλιά (γρήγορη) διαδρομή, η μέση επίδοση των ίδιων αθλητών ήταν 22,1. Η συνολική μέση επίδοση αυτών των 26 αθλητών ωστόσο, βελτιώθηκε κατά 15 λεπτά σε σχέση με το 2008.
Στους αθλητές της «ουράς», η επιδείνωση της επιμέρους επίδοσης ήταν +1,3 λεπτά με μέση επίδοση Πόρτες-Τερματισμό τα 39,9 λεπτά, όταν το 2008 με την παλιά διαδρομή, η μέση επίδοση των ίδιων 14 αθλητών ήταν 38,6. Η συνολική μέση επίδοση των ίδιων αθλητών βελτιώθηκε κατά 2 λεπτά σε σχέση με το 2008, με τους 9 από τους 14 να βελτιώνουν την επίδοση της προηγούμενης χρονιάς και μόνο 5 να την χειροτερεύουν!
Για την επιβεβαίωση των όσων αναφέρω, παραθέτω τα ονόματα των 14 αθλητών της «ουράς» (9:30-10:00), οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν ως δείγμα, δεδομένου ότι αγωνίστηκαν και τις δύο χρονιές (2008, 2009): Τράμπας, Μακρίδης, Μάρδας, Προκόβας, Τριανταφυλλίδης, Πολάτογλου, Μητσίκογλου, Ελευθεριάδης, Τερζής, Κτενάς, Ριζιώτης, Αλεξίου, Μαυρίδης, Πλέσσας, τους οποίους και συγχαίρω φυσικά για την προσπάθειά τους.
Ενδεχομένως να ισχυριστεί κάποιος ότι το δείγμα δεν είναι επαρκές ή ότι επηρεάζεται από άλλους αστάθμητους παράγοντες. Ωστόσο η τάση είναι ξεκάθαρη και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί! Η απόσταση από τα 2 λεπτά στα 15-20 των υπολογισμών του κ. Παλάντζα αποτελεί μια «άβυσσο» στην κυριολεξία! Όσο για το αν κάποιοι από τους αργούς αθλητές επηρεάστηκαν από την αλλαγή αυτή για να χάσουν το 10ωρο, να πω ότι υπήρχε μόνο ένας, ο οποίος το 2008 τερμάτισε σε 9:40 και το 2009 έκανε πάνω από 10 ώρες αλλά άγνωστο πόσο. Πάντως σε κάθε περίπτωση η απόκλισή του ήταν πολύ μεγαλύτερη από το μέσο όρο και τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν αλλού (από το Οροπέδιο το 2008 πέρασε σε 5:13 ενώ το 2009 σε 5:30).
Κλείνοντας την παράθεση στοιχείων, να πω ότι η μέση επίδοση του αγώνα, το 2008 ήταν 8:09 ενώ το 2009 βελτιώθηκε κατά 12 ολόκληρα λεπτά, φτάνοντας στο 7:57 …αγνοώντας την επιδείνωση του τερέν της διαδρομής.
Θα ήθελα να πω στον κύριο Παλάντζα τα εξής;
• Εκείνο που με ξένισε άσχημα από την αρχή, ήταν ο εντελώς αυθαίρετος –και παράλογος- τρόπος υπολογισμού του ρυθμού των αθλητών. Με ποιο σκεπτικό σε ένα επίπεδο μονοπάτι η επίδοση ενός αθλητή πέφτει στο 50% εκείνης που ο ίδιος θα είχε στην άσφαλτο? Θεωρώ απαράδεκτη την de juris παραδοχή του υποδιπλασιασμού της μ.ω.τ. Από πού τεκμαίρεται αλήθεια κάτι τέτοιο?
• Όταν ο ίδιος βγαίνω και κάνω μέτρηση και βγάζω ένα εμπειρικό συμπέρασμα, ζητώ από την κοινότητα να με πιστέψει, δεν είναι παράλογο. Το ίδιο θα έκανα κι εγώ αν κάποιος διοργανωτής άλλου αγώνα ακολουθούσε την ίδια διαδικασία για να βγάλει παρόμοιο συμπέρασμα. Όμως ακόμα και η λογική μας οδηγεί σε ένα τέτοιο συμπέρασμα…
• Ήταν από τότε προφανές ότι είχατε ενοχληθεί από τα προηγούμενα γεγονότα (ROUT) και αναζητούσατε αφορμές για να με κατηγορήσετε προσωπικά για κάτι. Βρέθηκε η αλλαγή της διαδρομής και πιαστήκατε από αυτό. Ότι τα βάλατε μαζί μου φαίνεται και από την τελευταία σας καταχώρηση στο RN με αφορμή τον ΟΜ του 2010, όπου κάνατε πρόδηλα τα αισθήματά σας, γράφοντας το εξής:
"...Άσχετο, αλλά στον ΟΜ 2008 ακόμη να διορθωθεί η κατάταξη... Θέλουμε τη θέση που δικαιούμαστε. Θέλουμε να πάμε μια θέση πίσω! Θέλουμε σοβαρότητα κι όχι σοβαροφάνεια! Κακό δεν είναι να κάνεις λάθη. Κακό είναι να μη τα διορθώνεις..."
• Η σοβαρότητα την οποία επικαλείστε, περιορίζεται στον «Δαίμονα του τυπογραφείου»? Θα καταδείκνυε τη σοβαρότητα της διοργάνωσης του ΟΜ η διόρθωση ενός ασήμαντου λάθους? Ξέρετε, το πρόβλημα που δημιουργήθηκε αφορούσε περίπου 30-40 αθλητές του 2008, των οποίων οι επιδόσεις (και οι θέσεις κατάταξης) αλλοιώθηκαν από ανθρώπινο λάθος την ημέρα του αγώνα του 2009. Λοιπόν, διορθώθηκαν και οι 40 και για άγνωστο λόγο …ξέμειναν οι θέσεις κατάταξης των δύο απ αυτούς! Ζητούμε συγνώμη κύριε Παλάντζα! «Mea culpa» που λένε και οι πολιτικοί! Θα το διορθώσουμε ωστόσο και σας ευχαριστούμε που μας το επισημάνατε.
• Η σοβαροφάνεια αλήθεια, ποια είναι? Τι ακριβώς μας προσάπτετε? Δείχνουμε σοβαροφανείς και δεν το ξέρουμε? Μας είδατε ποτέ να κάνουμε εμφάνιση με κοστούμια και γραβάτες, μας βρήκατε ποτέ σε πάνελ με ύφος καρδιναλίων να μιλάμε περισπούδαστα, διαβάσατε για μας ότι είμαστε οι ειδικοί και κομπάζουμε γι αυτό? Τι ακριβώς κύριε Παλάντζα? Μήπως όμως σοβαροφάνεια είναι το να λοιδορείς κάποιον για οτιδήποτε αλλά την ίδια στιγμή να εμφανίζεσαι στη γειτονιά του παριστάνοντας τον «πειρατή» φωτογράφο? Ξέρετε αυτό που λένε «σε φτύνουν κι εσύ προσποιείσαι ότι βρέχει…»
Τραβήξτε κύριε Παλάντζα το δρόμο σας κι εμείς θα τραβήξουμε το δικό μας. Αφήστε τα συμπεράσματα να τα βγάλουν αυτοί που μας διαβάζουν.
Δεν είμαστε υπεύθυνοι μόνο για τις πράξεις μας αλλά και για τα λόγια μας
Λάζαρος Ρήγος
Στους αθλητές της «ουράς», η επιδείνωση της επιμέρους επίδοσης ήταν +1,3 λεπτά με μέση επίδοση Πόρτες-Τερματισμό τα 39,9 λεπτά, όταν το 2008 με την παλιά διαδρομή, η μέση επίδοση των ίδιων 14 αθλητών ήταν 38,6. Η συνολική μέση επίδοση των ίδιων αθλητών βελτιώθηκε κατά 2 λεπτά σε σχέση με το 2008, με τους 9 από τους 14 να βελτιώνουν την επίδοση της προηγούμενης χρονιάς και μόνο 5 να την χειροτερεύουν!
Για την επιβεβαίωση των όσων αναφέρω, παραθέτω τα ονόματα των 14 αθλητών της «ουράς» (9:30-10:00), οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν ως δείγμα, δεδομένου ότι αγωνίστηκαν και τις δύο χρονιές (2008, 2009): Τράμπας, Μακρίδης, Μάρδας, Προκόβας, Τριανταφυλλίδης, Πολάτογλου, Μητσίκογλου, Ελευθεριάδης, Τερζής, Κτενάς, Ριζιώτης, Αλεξίου, Μαυρίδης, Πλέσσας, τους οποίους και συγχαίρω φυσικά για την προσπάθειά τους.
Ενδεχομένως να ισχυριστεί κάποιος ότι το δείγμα δεν είναι επαρκές ή ότι επηρεάζεται από άλλους αστάθμητους παράγοντες. Ωστόσο η τάση είναι ξεκάθαρη και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί! Η απόσταση από τα 2 λεπτά στα 15-20 των υπολογισμών του κ. Παλάντζα αποτελεί μια «άβυσσο» στην κυριολεξία! Όσο για το αν κάποιοι από τους αργούς αθλητές επηρεάστηκαν από την αλλαγή αυτή για να χάσουν το 10ωρο, να πω ότι υπήρχε μόνο ένας, ο οποίος το 2008 τερμάτισε σε 9:40 και το 2009 έκανε πάνω από 10 ώρες αλλά άγνωστο πόσο. Πάντως σε κάθε περίπτωση η απόκλισή του ήταν πολύ μεγαλύτερη από το μέσο όρο και τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν αλλού (από το Οροπέδιο το 2008 πέρασε σε 5:13 ενώ το 2009 σε 5:30).
Κλείνοντας την παράθεση στοιχείων, να πω ότι η μέση επίδοση του αγώνα, το 2008 ήταν 8:09 ενώ το 2009 βελτιώθηκε κατά 12 ολόκληρα λεπτά, φτάνοντας στο 7:57 …αγνοώντας την επιδείνωση του τερέν της διαδρομής.
Θα ήθελα να πω στον κύριο Παλάντζα τα εξής;
• Εκείνο που με ξένισε άσχημα από την αρχή, ήταν ο εντελώς αυθαίρετος –και παράλογος- τρόπος υπολογισμού του ρυθμού των αθλητών. Με ποιο σκεπτικό σε ένα επίπεδο μονοπάτι η επίδοση ενός αθλητή πέφτει στο 50% εκείνης που ο ίδιος θα είχε στην άσφαλτο? Θεωρώ απαράδεκτη την de juris παραδοχή του υποδιπλασιασμού της μ.ω.τ. Από πού τεκμαίρεται αλήθεια κάτι τέτοιο?
• Όταν ο ίδιος βγαίνω και κάνω μέτρηση και βγάζω ένα εμπειρικό συμπέρασμα, ζητώ από την κοινότητα να με πιστέψει, δεν είναι παράλογο. Το ίδιο θα έκανα κι εγώ αν κάποιος διοργανωτής άλλου αγώνα ακολουθούσε την ίδια διαδικασία για να βγάλει παρόμοιο συμπέρασμα. Όμως ακόμα και η λογική μας οδηγεί σε ένα τέτοιο συμπέρασμα…
• Ήταν από τότε προφανές ότι είχατε ενοχληθεί από τα προηγούμενα γεγονότα (ROUT) και αναζητούσατε αφορμές για να με κατηγορήσετε προσωπικά για κάτι. Βρέθηκε η αλλαγή της διαδρομής και πιαστήκατε από αυτό. Ότι τα βάλατε μαζί μου φαίνεται και από την τελευταία σας καταχώρηση στο RN με αφορμή τον ΟΜ του 2010, όπου κάνατε πρόδηλα τα αισθήματά σας, γράφοντας το εξής:
"...Άσχετο, αλλά στον ΟΜ 2008 ακόμη να διορθωθεί η κατάταξη... Θέλουμε τη θέση που δικαιούμαστε. Θέλουμε να πάμε μια θέση πίσω! Θέλουμε σοβαρότητα κι όχι σοβαροφάνεια! Κακό δεν είναι να κάνεις λάθη. Κακό είναι να μη τα διορθώνεις..."
• Η σοβαρότητα την οποία επικαλείστε, περιορίζεται στον «Δαίμονα του τυπογραφείου»? Θα καταδείκνυε τη σοβαρότητα της διοργάνωσης του ΟΜ η διόρθωση ενός ασήμαντου λάθους? Ξέρετε, το πρόβλημα που δημιουργήθηκε αφορούσε περίπου 30-40 αθλητές του 2008, των οποίων οι επιδόσεις (και οι θέσεις κατάταξης) αλλοιώθηκαν από ανθρώπινο λάθος την ημέρα του αγώνα του 2009. Λοιπόν, διορθώθηκαν και οι 40 και για άγνωστο λόγο …ξέμειναν οι θέσεις κατάταξης των δύο απ αυτούς! Ζητούμε συγνώμη κύριε Παλάντζα! «Mea culpa» που λένε και οι πολιτικοί! Θα το διορθώσουμε ωστόσο και σας ευχαριστούμε που μας το επισημάνατε.
• Η σοβαροφάνεια αλήθεια, ποια είναι? Τι ακριβώς μας προσάπτετε? Δείχνουμε σοβαροφανείς και δεν το ξέρουμε? Μας είδατε ποτέ να κάνουμε εμφάνιση με κοστούμια και γραβάτες, μας βρήκατε ποτέ σε πάνελ με ύφος καρδιναλίων να μιλάμε περισπούδαστα, διαβάσατε για μας ότι είμαστε οι ειδικοί και κομπάζουμε γι αυτό? Τι ακριβώς κύριε Παλάντζα? Μήπως όμως σοβαροφάνεια είναι το να λοιδορείς κάποιον για οτιδήποτε αλλά την ίδια στιγμή να εμφανίζεσαι στη γειτονιά του παριστάνοντας τον «πειρατή» φωτογράφο? Ξέρετε αυτό που λένε «σε φτύνουν κι εσύ προσποιείσαι ότι βρέχει…»
Τραβήξτε κύριε Παλάντζα το δρόμο σας κι εμείς θα τραβήξουμε το δικό μας. Αφήστε τα συμπεράσματα να τα βγάλουν αυτοί που μας διαβάζουν.
Δεν είμαστε υπεύθυνοι μόνο για τις πράξεις μας αλλά και για τα λόγια μας
Λάζαρος Ρήγος
ΥΓ. Προφανώς θα αναρωτιέστε «τι κάνει αυτός ο τύπος και τα βάζει με όλους;» Θα τα βάλω με όσους χρειαστεί κύριε Παλάντζα, αρκεί να νιώθω ότι κάνω το αυτονόητο: ότι αμύνομαι δηλαδή απέναντι σε κάποιους που προσπαθούν αναίτια να μου κλέψουν την αξιοπρέπεια. Δεν είστε μόνον εσείς πάντως που με φθονείτε, το βλέπετε φαντάζομαι… λαός ακολουθεί! Λίγοι και καλοί κύριε Παλάντζα οι πραγματικοί φίλοι, λίγοι και καλοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου