27 Φεβρουαρίου 2010

Ιεραπόστολοι του Ψεύδους, η ανήθικη μειοψηφία των αθλητών του ορεινού τρεξίματος

H Δήμαρχος κ. Αλίκη Σωτηριάδου
Καθώς ξεμακραίνουν τα γεγονότα που στιγμάτισαν το τέλος της συνεργασίας μου με την Αυτοδιοίκηση Δράμας και Παρανεστίου στο πλαίσιο του αγώνα ultra-trail “Virgin Forest Trail” και στη συνέχεια, με τη δημιουργία εκ του μηδενός του αγώνα Rodopi Ultra trail (ROUT) ο οποίος αποτέλεσε τη φυσική συνέχεια του VFT, αρχίζει να περνά στη λήθη -πριν καν γίνει γνωστός- ο περιφερειακός ρόλος κάποιων προσώπων που συνεισέφεραν ότι μπορούσαν στον «αγώνα» συκοφάντησής μου. Θα ήθελα λοιπόν να αναφερθώ με την αρμόζουσα ευρύτητα σε τρία πρόσωπα που τυχαίνει (ατυχώς) να αποτελούν μέλη της αθλητικής κοινότητας των αγώνων βουνού και τα οποία φρόντισαν να αναλάβουν μέρος από το …θεάρεστο έργο του λασποπολέμου που αναπτύχθηκε επί μήνες το 2009, καθώς η Δήμαρχος Παρανεστίου και Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των «Αγώνων Παρθένου Δάσους Παρανεστίου Δράμας» (sic) διεξήγαγε λυσσαλέα μάχη να αποτρέψει την δημιουργία του ROUT, που ερχόταν να αντικαταστήσει το άρτι εκπνεύσαν VFT, ένα φιλόδοξο σχέδιο που πέθανε πριν καν προλάβει να γευτεί τους καρπούς της πρωτοπορίας του, εξαιτίας της άκρατης πολιτικής φιλοδοξίας του ανθρώπου που έστησε έναν ολόκληρο μηχανισμό στη συνέχεια, για να καταφέρει να επικρατήσει σε έναν χώρο εντελώς ξένο.

Επειδή έχω μάθει να λέω τα πράγματα με το ονοματεπώνυμό τους –τίποτα δεν είναι ανώνυμο πέρα απ τις εκδηλώσεις/αντιδράσεις των μαζών- θα το κάνω και τώρα, ώστε οι καταγγελίες μου να μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστες και να μην αφήσουν το παραμικρό ίχνος αμφιβολίας σ εκείνους που θα τις διαβάσουν. Ο τρόπος παρουσίασης της καταγγελίας μου ίσως είναι περισσότερο δημοσιογραφικός, παρά λογοτεχνικός, γεγονός που δεν βοηθά στην στόχευση του συναισθήματος του αναγνώστη, όμως θα ήθελα για προφανείς λόγους –βλέπε δικαστική εμπλοκή- να είμαι απόλυτα σαφής σε όσα αναφέρω.

Τον Αύγουστο λοιπόν του 2009, μήνες μετά το ξεκίνημα της εκστρατείας συκοφάντησής μου από την πλευρά της κυρίας Σωτηριάδου κι ενώ ήταν σε εξέλιξη παράλληλες επιχειρήσεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας κυρίως μέσω του Δασάρχη Δράμας (θα αναφερθώ σε άλλη καταγγελία μου στην περίπτωση του κυρίου Τσίγγη), δέχτηκα την επίσκεψη ενός από τους καλούς φίλους από το χώρο του ορεινού τρεξίματος, του αγαπητού Νίκου Βιαστικόπουλου.

Στη συζήτηση που είχαμε τότε και η οποία περιστράφηκε γύρω από το κεντρικό θέμα της περιόδου εκείνης, του ROUT/VFT δηλαδή, ο καλός φίλος μου ανέφερε ότι εκείνες τις ημέρες δέχτηκε ένα παράξενο τηλεφώνημα, ένα τηλεφώνημα που του προκάλεσε κατάπληξη, από την κυρία Βίκυ Καρπούζα, αθλήτρια επίσης του χώρου μας. Η κυρία Καρπούζα, με την οποία δεν έχει παρά μόνο περιστασιακή γνωριμία λόγω των αγώνων βουνού, τον κάλεσε στο τηλέφωνο λέγοντάς του ότι είναι μια φίλη «που θέλει το καλό του». Αφού αρχικά δεν αναγνώρισε τη γυναικεία φωνή στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, ο κ. Βιαστικόπουλος ζήτησε να μάθει ποια είναι και τι ακριβώς θέλει απ αυτόν.

Η κυρία Καρπούζα, αστειευόμενη για να «σπάσει τον πάγο» του έδωσε να καταλάβει ποια είναι και αμέσως μετά προσπάθησε με επιχειρήματα να τον αποτρέψει απ΄το να συμμετάσχει στον δικό μας αγώνα (ROUT) στον οποίο ο κ. Βιαστικόπουλος είχε ήδη δηλώσει συμμετοχή, λέγοντάς του ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως εκείνος νόμιζε αλλά εντελώς διαφορετικά. Του είπε ότι η διαδρομή του ROUT δεν ήταν 123 αλλά 160 χιλιόμετρα και ψευδώς οι διοργανωτές ανέφεραν συνεχώς αυτό το νούμερο (123), ότι δεν θα υπήρχε σηματοδότηση της διαδρομής, δεν θα υπήρχαν σταθμοί υποστήριξης ούτε και ιατρική βοήθεια και τέλος, ένα μεγάλο ποτάμι πάνω στη διαδρομή του αγώνα μας, θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή των αθλητών! Φυσικά, με το απαραίτητο χιούμορ, ο κ. Βιαστικόπουλος την ευχαρίστησε για το «ενδιαφέρον» της αλλά της τόνισε ότι δεν σκοπεύει να αλλάξει γνώμη με όσα του είπε κι εκεί έκλεισε το θέμα.

Λίγες ημέρες αργότερα, ο καλός συνεργάτης των διοργανώσεων στις οποίες εμπλέκομαι, κ. Μπάμπης Γκιριτζιώτης, μου τηλεφώνησε για να με ενημερώσει ότι λίγο νωρίτερα είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον κ. Χάρη Μπαρμπαλιά, επίσης αθλητή και υπεύθυνο λειτουργίας της ιστοσελίδας DromeasClub.gr . Ο κύριος Μπαρμπαλιάς λοιπόν, πήρε την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσει στον συνεργάτη μου και με πρόσχημα μια πρόταση συνεργασίας στον τελευταίο με τη διοργάνωση της κυρίας Σωτηριάδου, να τον …ενημερώσει για τα προβλήματα και την επιπολαιότητα των διοργανωτών του ROUT, με τους οποίους ο κ. Γκιριτζιώτης επέλεξε να συνεργαστεί. Ο κύριος Μπαρμπαλιάς λοιπόν, ανέφερε ότι η διοργάνωση του ROUT είναι πρόχειρα στημένη, χωρίς εχέγγυα για την ασφάλεια των αθλητών της, λέγοντας επίσης ότι ο αγώνας αυτός είναι 160 και όχι 123 χιλιόμετρα. Κλείνοντας τη συνομιλία με τον κ. Γκιριτζιώτη, τηλεφώνησα αμέσως στον κύριο Μπαρμπαλιά, ζητώντας εξηγήσεις, τις οποίες και φυσικά δεν πήρα, γιατί δεν είχε τη δυνατότητα να μου τις δώσει! Απλά, έτσι του είπαν κάποιοι κι αυτό αναπαρήγαγε…

Προ ημερών συζητούσα με τη φίλη αθλήτρια του χώρου μας, Ιρένα Μαλιμπόρσκα, η οποία μου ανέφερε ότι με το τέλος του αγώνα VFUT τον οποίο διοργανώνει ο Δήμος Παρανεστίου Δράμας και στον οποίο η ίδια συμμετείχε τον περασμένο Οκτώβριο, σε χαλαρή φιλική συζήτηση που είχε με τον κύριο Νίκο Κωστόπουλο, επίσης αθλητή του χώρου, ο τελευταίος τη ρώτησε αν σκόπευε όντως –όπως από καιρό η κ. Μαλιμπόρσκα δήλωνε ότι θα πράξει- να συμμετάσχει μία εβδομάδα μετά και στον ROUT, το αγώνα δηλαδή του οποίου την κεντρική ευθύνη είχα εγώ και οι συνεργάτες μου. Όμως η ουσία δεν βρισκόταν σ αυτό το υγιές ενδιαφέρον του κ. Κωστόπουλου, αλλά σ εκείνο που συμπλήρωσε την ερώτησή του με το εξής «…εξάλλου ο ROUT είναι 160 χιλιόμετρα!», θέλοντας καταφανώς να αποτρέψει την καλή φίλη απ το να συμμετάσχει στον αγώνα μας, παρουσιάζοντάς τον ως υπερβολικά δύσκολο! Σημειωτέον ότι την ώρα που ο κ. Κωστόπουλος διατεινόταν ότι ο ROUT ήταν 160 χιλιόμετρα, είχαν από καιρό δημοσιευτεί ΟΛΑ τα στοιχεία της διαδρομής του ROUT: GPS tracking, προφίλ διαδρομής, Google map, πίνακες ενδιάμεσων αποστάσεων κλπ. Ήμασταν μόλις μία εβδομάδα πριν τον αγώνα κι εκείνος προσπαθούσε ακόμα και την ύστατη στιγμή να αποτρέψει αθλητές από το να συμμετάσχουν στον αγώνα, χρησιμοποιώντας ένα εξακριβωμένο πλέον ψεύδος!

Αυτά είναι τα γεγονότα και θα ήθελα να παρουσιάσω τώρα μερικούς προβληματισμούς μου αλλά και συμπεράσματα, που ας μου επιτραπεί να δηλώσω ότι δεν είναι και τόσο παρακινδυνευμένα, μια και γνωρίζω πολύ περισσότερα πράγματα από οποιονδήποτε άλλον για την υπόθεση ROUT/VFT.

Τα τρία πρόσωπα που προανέφερα, δηλαδή οι κ.κ. Καρπούζα, Μπαρμπαλιάς και Κωστόπουλος, βρέθηκαν τον περασμένο Ιούλιο φιλοξενούμενοι της κ. Σωτηριάδου στο Παρανέστι, προκειμένου να πληροφορηθούν από την ίδια και τους συνεργάτες της για τον δικό τους αγώνα και να γράψουν στα μέσα τα οποία εκπροσωπούσαν. Προφανώς όμως, το επιτελείο του VFUT πήρε την πρωτοβουλία να αναπτύξει και ζητήματα που αφορούσαν και τη γειτονική διοργάνωση (ROUT) στην οποία συμμετείχε ο πρώην συνεργάτης τους. Προφανώς στη συγκεκριμένη περίοδο, είχε μεγαλύτερη σημασία η συκοφάντηση των άλλων παρά η προβολή του δικού τους έργου και η ευκαιρία της επίσκεψης των «εκλεκτών» καλεσμένων εξ Αθηνών, δεν πήγε χαμένη. Ένα Camp «Διαφωτισμού» ήταν εκείνο που χρειαζόταν για την περίσταση, μια και ο αριθμός των αθλητών που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον συμμετοχής στον άλλο αγώνα, ήταν επικίνδυνα μεγάλος.

Και μερικά ερωτήματα που έχω εδώ και καιρό: Αν όντως συνέβαιναν τα καταγγελόμενα απ την πλευρά τους, γιατί οι τρεις προαναφερθέντες "κύριοι" αποφάσισαν να παίξουν ρόλο ιεραποστόλου στην υπόλοιπη κοινότητα? Ήταν δική τους πρωτοβουλία ή τους ζητήθηκε ευγενικά να επηρεάσουν τον ευρύτερο κύκλο τους? Ποιος ήταν άραγε αυτός που τους ζήτησε κάτι τέτοιο? Ποιος είχε λόγο να το θέλει διακαώς? Οι συνεργάτες της κυρίας Σωτηριάδου ή μήπως η ίδια? Δεν σκέφτηκαν ως αθλητές ότι κάποια στιγμή μπορεί και να γίνει ο ROUT και να αποδειχτεί –όπως και αποδείχτηκε- από τις επιδόσεις τν αθλητών, ότι ο αγώνας δεν μπορεί να είναι 160 χιλιόμετρα? Πώς ήταν δυνατόν κάποιοι διοργανωτές (εμείς δηλαδή στον ROUT) να προσπαθούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον των αθλητών με ένα τέτοιο γελοίο ψέμα, μιλώντας στο κοινό για μικρότερη διαδρομή, τη στιγμή που υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία σε πίνακες, χάρτες κλπ και που κανέναν δεν θα μπορούσαμε να ξεγελάσουμε? Σε πόσους ακόμα είπαν τα ίδια ψέματα οι εν λόγω «κύριοι», αν εγώ έμαθα για 2-3 αποδέκτες (προφανώς γνώριζα την κορυφή του παγόβουνου)? Τι μπορεί να τους υποσχέθηκε ο πάτρωνάς τους ή πώς κατάφερε να τους πείσει ότι η διαδρομή ήταν όντως 160 χιλιόμετρα, για να πάρουν τέτοιο ρίσκο αυτογελοιοποίησης? Δεν σκέφτηκαν ότι κάποιοι θα μεταφέρουν σε μένα ή στην πλευρά του ROUT γενικότερα όλα αυτά τα επαίσχυντα ψεύδη? Ειλικρινά, αναρωτιέμαι, εδώ και καιρό…

Ως βέβαιο γεγονός ωστόσο, παραμένει η προσπάθεια δημιουργίας αντίπαλου δέους στον ROUT, με τον προσηλυτισμό της «ομάδας Κωστόπουλου» από την κυρία Σωτηριάδου. Η Πρόεδρος του VFUT στρατολογούσε έτσι μια 4άδα «επωνύμων» αθλητών και κάποιων στενών τους φίλων, προκειμένου να αποδυναμώσει το σαφές ρεύμα που κατευθυνόταν προς τον ROUT. Η «Ομάδα Κωστόπουλου» και τα ειδικά Μέσα Ενημέρωσης του χώρου των αγώνων, όπως η ιστοσελίδα DromeasClub.gr και το περιοδικό Runner, θα αποτελούσαν την κηρύθρα που πάνω της θα απόθετε το «μέλι» (συμμετοχές) η μεγάλη πλειοψηφία των αθλητών βουνού.

Μπορεί να είναι θεμιτό να προσπαθεί κάποιος διερχόμενος τέτοια μέσα να κυριαρχήσει σε έναν χώρο, όμως είναι αθέμιτο να συκοφαντεί τον ανταγωνιστή του, βλέποντας ότι τα υπόλοιπα μέτρα που πήρε ενδέχεται να μην του εξασφαλίσουν την επιτυχία! Κι αν η κυρία Σωτηριάδου διήλθε τέτοιους αντιδεοντολογικούς τρόπους, οι τρεις προαναφερθέντες κύριοι, πώς δέχτηκαν να παίξουν αυτό το βρώμικο παιχνίδι?

Ξέρω καλά ότι για μια ακόμα φορά, οι κ.κ. Καρπούζα και Κωστόπουλος θα κρυφτούν πίσω από το «κόσκινο» της σοβαρότητας και της αξιοπρέπειας και δεν θα βγουν να διαψεύσουν τα όσα τους καταμαρτυρώ. Γνωρίζουν καλά ότι η σιωπή είναι χρυσός, μόνο που δεν είναι πάντα… Όσο για τον κύριο Μπαρμπαλιά, τον αφήνω να συνεχίσει το δρόμο που διάλεξε να πάρει ως νεόκοπος αθλητής των βουνών. Απλά επισημαίνω και στους τρεις: όταν δεν θα υπάρχει πια η Αλίκη Σωτηριάδου στο ορεινό τρέξιμο, από πού θα πιαστούν και τι θα βρουν να πουν σ εκείνους που θα τους κοιτούν με απορία στα μάτια?

Όπως επίσης θέλω να διαβεβαιώσω τα μέλη της κοινότητάς μας, του «κινήματος των βουνών», ότι αυτού του επιπέδου το ήθος, αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα, ευτυχώς. Οι περισσότεροι είναι αξιοπρεπή άτομα, με ειλικρίνεια και αγάπη για τον άνθρωπο και ότι βρίσκονται στα βουνά για να ξορκίσουν την άρρωστη κοινωνία μας, που ολισθαίνει εδώ και χρόνια στη διαφθορά, στη συναλλαγή, στη διαπλοκή.

Κυρία Καρπούζα, κύριε Κωστόπουλε και κύριε Μπαρμπαλιά, αυτή είναι για σας η έννοια του αθλητισμού? Ντροπή σας…

Λάζαρος Ρήγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Σχόλια επισκεπτών

Recent Comments Widget by Blogger Widgets